El-Beled Suresi

1-Andolsun bu şehre.

2-Ki sen oturmadasın bu şehirde.

3-Ve babaya ve oğula.

4-Gerçekten de biz insanı sıkıntı içinde yarattık.

5-Hiçbir kimsenin, ona gücü yetmez mi sanır?

6-Ben, birçok mal helak ettim der.

7-Hiçbir kimse, onu görmez mi sanır?

8-Onun için halketmedik mi iki göz.

9-Ve bir dille iki dudak?

10-Ve ona iki sarp yol gösterdik.

11-Derken dayanmadı o yokuşa.

12-Ve bilir misin, yokuş nedir?

13-Bir kul azat etmek.

14-Yahut açlık, kıtlık gününde doyurmak.

15-Yakınlığı olan bir yetimi.

16-Yahut yerlere döşenmiş bir yoksulu.

17-Sonra da inananlardan ve birbirlerine sabrı tavsiye edenlerden ve acımayı tavsiye edenlerden olmak.

18-Onlardır işte sağ taraf ehli.

19-Delillerimize kafir olanlara gelince: Onlardır sol taraf ehli.

20-Onlaradır kapıları, üstlerine örtülmüş ateş.

1-Hayır; bu şehre yemin ederim,

2-Ki sen, bu şehirde oturmakta iken,

3-Babaya ve doğan-çocuğa da.

4-Andolsun, Biz insanı bir zorluk içinde yarattık.

5-O, hiç kimsenin kendisine asla güç yetiremeyeceğini mi sanıyor?

6-O: "Yığınla mal tüketip-yok ettim" diyor.

7-Kendisini hiç kimsenin görmediğini mi sanıyor?

8-Biz ona iki göz vermedik mi?

9-Bir dil ve iki dudak?

10-Biz ona 'iki yol-iki amaç' gösterdik.

11-Ancak o, sarp yokuşa göğüs germedi.

12-Sarp yokuşun ne olduğunu sana öğreten nedir?

13-Bir boynu çözmek (bir köleye özgürlük vermek)tir;

14-Ya da açlık gününde doyurmaktır,

15-Yakın olan bir yetimi,

16-Veya sürünen bir yoksulu.

17-Sonra iman edenlerden, sabrı birbirlerine tavsiye edenlerden, merhameti birbirlerine tavsiye edenlerden olmak.

18-İşte bunlar, sağ yanın adamlarıdır (Ashab-ı Meymene).

19-Ayetlerimizi inkar edenler ise, sol yanın adamlarıdır (Ashab-ı Meş'eme).

20-"Kapıları kilitlenmiş" bir ateş onların üzerinedir.

1-Bu şehre (Mekke'ye) yemin ederim; ki sen bu şehirde oturmuşsun.

2-Bu şehre (Mekke'ye) yemin ederim; ki sen bu şehirde oturmuşsun.

3-Doğurana ve doğurduğuna and olsun ki;

4-İnsanoğlunu, zorluklara katlanacak şekilde yarattık.

5-İnsanoğlu, kendisine kimsenin güç yetiremeyeceğini mi sanıyor?

6-"Yığın yığın mal tüketmişimdir" diyor.

7-O, kimsenin kendisini görmediğini mi zannediyor?

8-Biz onun için iki göz, bir dil ve iki dudak var etmedik mi?

9-Biz onun için iki göz, bir dil ve iki dudak var etmedik mi?

10-Biz ona eğri ve doğru iki yolu da göstermedik mi?

11-Ama o, zor geçidi aşmaya girişemedi.

12-O zor geçidin ne olduğunu sen bilir misin?

13-O geçit, bir köle ve esir azadetmek,

14-Yahut, açlık gününde, yakını olan bir öksüzü, yahut toprağa serilmiş bir yoksulu doyurmaktır.

15-Yahut, açlık gününde, yakını olan bir öksüzü, yahut toprağa serilmiş bir yoksulu doyurmaktır.

16-Yahut, açlık gününde, yakını olan bir öksüzü, yahut toprağa serilmiş bir yoksulu doyurmaktır.

17-Sonra, inanıp birbirlerine sabır tavsiye edenlerden, merhametlilerden olmayı tavsiye edenlerden olmaktır.

18-İşte bunlar amel defterleri sağdan verilenlerdir.

19-Ayetlerimizi inkar edenler, işte onlar amel defterleri sollarından verilenlerdir.

20-Onlar her yönden ateşle kapatılacaklardır.

1-Andolsun bu beldeye,

2-Ki sen bu beldedesin,

3-Ve andolsun babaya ve ondan meydana gelen çocuğa,

4-Biz, insanı ( yüzyüze geleceği nice ) zorluklar içinde yarattık.

5-İnsan, hiç kimsenin kendisine güç yetiremeyeceğini mi sanıyor?

6-" Pek çok mal harcadım " diyor.

7-Kimse onu görmedi mi sanıyor?

8-Biz ona iki göz vermedik mi?

9-Bir dil ve iki dudak,

10-Ona iki yolu ( doğru ve eğriyi ) gösterdik.

11-Fakat o, sarp yokuşu aşamadı.

12-O sarp yokuş nedir bilir misin?

13-Köle azat etmek,

14-Veya açlık gününde yemek yedirmektir,

15-Yakınlığı olan bir yetime.

16-Veya hiçbir şeyi olmayan yoksula.

17-Sonra iman edenlerden, birbirlerine sabrı tavsiye edenlerden ve birbirlerine acımayı öğütleyenlerden olmaktır.

18-İşte bunlar sağdakilerdir.

19-Ayetlerimizi inkar edenler ise işte onlar soldakilerdir,

20-Cezaları, kapıları üzerlerine sımsıkı kapatılmış bir ateştir.

1-And içerim bu kente,

2-Ki sen bu kentte oturmaktasın.

3-Doğurana ve doğurduğuna da andolsun.

4-İnsanı zorluklar arasında (direnmesi için) yarattık.

5-Kendisine güç yetiremiyeceğimizi mi sanıyor?

6-(Övünerek) "Çok para harcadım," diyor.

7-Kimsenin kendisini görmediğini mi sanıyor?

8-Ona vermedik mi: İki göz,

9-Bir dil ve iki dudak?

10-Ona iki yolu göstermedik mi?

11-Ne var ki zor yola katlanamadı.

12-Zor yolun ne olduğunu bilir misin?

13-Köleleri özgürlüklerine kavuşturmaktır;

14-Kıtlık anında doyurmaktır:

15-Akraba bir öksüzü,

16-Yahut düşkün bir yoksulu...

17-Dahası, birbirlerine sabır ve sevgiyi öğütleyen inananlardan olmaktır.

18-Nitekim mutlular onlardır.

19-Ayet ve mucizelerimizi inkar edenlerse talihsizlerdir.

20-Onlar ateşe kapatılacaklardır.

1-Andolsun bu beldeye

2-Ki sen bu beldede oturmaktasın.

3-Ve and olsun baba ve çocuğuna.

4-Biz insanı gerçekten bir sıkıntı içinde yarattık.

5-İnsan, kendisine karşı kimse güç yetiremez mi sanıyor?

6-Ben, yığın yığın mal yok ettim diyor.

7-Kendisini bir gören olmadı mı sanıyor?

8-Biz ona iki göz vermedik mi?

9-Bir dil ve iki dudak?

10-Ona iki yolu gösterdik.

11-Fakat o, o sarp yokuşa göğüs veremedi.

12-Bildin mi sen, o sarp yokuş nedir?

13-Köle azat etmek,

14-Veya salgın bir kıtlık gününde yemek yedirmektir,

15-Yakınlığı olan bir yetime,

16-Veya hiçbir şeyi olmayan yoksula.

17-Sonra da iman edip de sabrı tavsiye eden ve merhamet tavsiye edenlerden olmaktır.

18-İşte bunlar, amel defterleri sağlarından verilenlerdir.

19-Âyetlerimizi tanımayanlar ise, onlardır işte amel defterleri sollarından verilenler.

20-Onların üzerlerine bir ateş bastırılıp kapıları kapanacaktır.

1-Hayır! Gerçek, kâfirlerin dediği gibi değil.Bu şanlı belde hakkı için!

2-Senin bu beldeye girişin hakkı için!

3-Hem o değerli baba, hem o değerli evladının hakkı için:

4-Biz insanı, imtihan ve çile yüklü bir hayata gönderdik. [82,6-7; 95,4-5]

5-O insan kendi üzerinde kimsenin güç sahibi olmadığını mı sanır?

6-“Ben yığınla servet tükettim.” diye övünüp durur.

7-Kendisini gören olmadığını mı sanır?

8-Biz ona görmesi için gözler,

9-Gönlüne tercüman olacak dil ve dudaklar, vermedik mi?

10-Ona hayır ve şer yollarını göstermedik mi? [76,2-3]

11-Fakat o sarp yokuşu aşmaya çalışmadı. (Böyle yaparak verilen nimetlerin şükrünü eda etmedi.)

12-Sarp yokuş, bilir misin nedir?

13-Sarp yokuş: bir köleyi, bir esiri hürriyetine kavuşturmaktır!

14-Kıtlık zamanında yemek yedirmektir.

15-Yakınlığı olan bir yetimi,

16-Ya da yeri yatak, (göğü yorgan yapan, barınacak hiçbir yeri olmayan) fakiri doyurmaktır.

17-Hem sarp yokuş: Gönülden iman edip, birbirlerine sabır ve şefkat dersi vermek, sabır ve şefkat örneği olmaktır.

18-İşte hesap defterleri sağ ellerine verilecek olanlar bunlardır.

19-Ayetlerimizi inkâr edenlerin hesap defterleri ise, sol ellerine verilecektir.

20-Onların cezası da, kapıları, üzerlerine sımsıkı kapatılmış ateş deposuna konulmak olacaktır.

1-Yoo, and içerim bu kente,

2-Ki sen bu şehire girmekte(burada yaşamakta)sın.

3-Ve (and içerim) doğurucuya ve doğurduğuna ki,

4-Biz insanı zorluk arasında yarattık.

5-İnsan, hiç kimsenin kendisine güç yetiremeyeceğini mi sanıyor?

6-(Gösteriş ve övünme için) "Ben birçok mal telef ettim" diyor.

7-Kimsenin kendisini görmediğini mi sanıyor?

8-Biz ona vermedik mi: İki göz

9-Bir dil, iki dudak?

10-Ona iki tepeyi (anasının iki memesini emmenin veya hayır ve şerrin yolunu) gösterdik.

11-Fakat o, sarp yokuşa atılamadı.

12-Sarp yokuşun ne olduğunu sen nereden bileceksin?

13-Bir boynu (kölelik zincirinden) çözmek,

14-Yahut açlık gününde doyurmaktır:

15-Akraba olan yetimi,

16-Yahut hiçbir şeyi olmayan yoksulu.

17-Sonra inanıp birbirlerine sabır tavsiye eden ve merhamet tavsiye edenlerden olmak.

18-İşte onlar sağın adamlarıdır (Kitabı sağından verilen uğurlu kişilerdir).

19-Ayetlerimizi tanımayanlar ise solun adamlarıdır (Kitabı solundan verilen uğursuz kişilerdir).

20-Onlara (kapıları) üzerlerine kilitlenecek bir ateş vardır!

1-Yemin ederim bu kente ki, iş onların sandığı gibi değildir!

2-Sen bu kente mahremsin/bu kente gireceksin.

3-Ve doğurana ve doğurduğuna da yemin olsun ki,

4-Biz insanı gerçekten bir sıkıntı ve zorluk içinde yarattık.

5-O sanıyor mu ki, hiç kimse ona asla güç yetiremeyecektir!

6-"Yığınlarla mal telef ettim!" diyor.

7-Hiç kimsenin kendisini görmediğini mi sanıyor?

8-Biz ona vermedik mi iki göz,

9-Bir dil, iki dudak?

10-Kılavuzladık onu iki tepeye.

11-Akabeye, sarp yokuşa atılamadı o.

12-Sarp yokuşun ne olduğunu sana bildiren nedir?

13-Özgürlüğü zincirlenenin bağını çözmektir o.

14-Yahut da açlık ve perişanlık gününde doyurmaktır o,

15-Yakındaki bir yetimi,

16-Yahut ezilmiş-boynu bükük bir yoksulu.

17-Sonra da iman eden ve birbirlerine sabrı öneren, merhameti öneren kişilerden olmaktır o.

18-İşte böyleleridir uğur ve bereket dostları.

19-Bizim ayetlerimizi tanımayanlara gelince bunlar; şomluk, uğursuzluk yâranıdır.

20-Bunların üzerine, kilitlenecek bir ateş gelecektir.

1-بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَـٰنِ الرَّحِيمِ لَا أُقْسِمُ بِهَـٰذَا الْبَلَدِ

(lâ uḳsimü bihâẕe-lbeled.)

2-وَأَنتَ حِلٌّ بِهَـٰذَا الْبَلَدِ

(veente ḥillüm bihâẕe-lbeled.)

3-وَوَالِدٍ وَمَا وَلَدَ

(vevâlidiv vemâ veled.)

4-لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنسَانَ فِي كَبَدٍ

(leḳad ḫalaḳne-l'insâne fî kebed.)

5-أَيَحْسَبُ أَن لَّن يَقْدِرَ عَلَيْهِ أَحَدٌ

(eyaḥsebü el ley yaḳdira `aleyhi eḥad.)

6-يَقُولُ أَهْلَكْتُ مَالًا لُّبَدًا

(yeḳûlü ehlektü mâlel lübedâ.)

7-أَيَحْسَبُ أَن لَّمْ يَرَهُ أَحَدٌ

(eyaḥsebü el lem yerahû eḥad.)

8-أَلَمْ نَجْعَل لَّهُ عَيْنَيْنِ

(elem nec`al lehû `ayneyn.)

9-وَلِسَانًا وَشَفَتَيْنِ

(velisânev veşefeteyn.)

10-وَهَدَيْنَاهُ النَّجْدَيْنِ

(vehedeynâhü-nnecdeyn.)

11-فَلَا اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ

(fele-ḳteḥame-l`aḳabeh.)

12-وَمَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ

(vemâ edrâke me-l`aḳabeh.)

13-فَكُّ رَقَبَةٍ

(fekkü raḳabeh.)

14-أَوْ إِطْعَامٌ فِي يَوْمٍ ذِي مَسْغَبَةٍ

(ev iṭ`âmün fî yevmin ẕî mesgabeh.)

15-يَتِيمًا ذَا مَقْرَبَةٍ

(yetîmen ẕâ maḳrabeh.)

16-أَوْ مِسْكِينًا ذَا مَتْرَبَةٍ

(ev miskînen ẕâ metrabeh.)

17-ثُمَّ كَانَ مِنَ الَّذِينَ آمَنُوا وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ وَتَوَاصَوْا بِالْمَرْحَمَةِ

(ŝümme kâne mine-lleẕîne âmenû vetevâṣav biṣṣabri vetevâṣav bilmerḥameh.)

18-أُولَـٰئِكَ أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ

(ülâike aṣḥâbü-lmeymeneh.)

19-وَالَّذِينَ كَفَرُوا بِآيَاتِنَا هُمْ أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ

(velleẕîne keferû biâyâtinâ hüm aṣḥâbü-lmeş'emeh.)

20-عَلَيْهِمْ نَارٌ مُّؤْصَدَةٌ

(`aleyhim nârum mü'ṣadeh.)