1-Andolsun şiddetle çekip alanlara.
2-Ve neşeli neşeli yürüyenlere.
3-Ve yüze yüze gidenlere.
4-Ve herkesi geçenlere.
5-Ve işi tedbirle yapanlara.
6-O gün, bir sarsıntıdır, sarsar.
7-Ardından bir sarsıntı daha gelir çatar.
8-Yürekler, belinleyip korkar.
9-Gözleri yere dikilir.
10-Onlar derler ki: Çukura atıldıktan sonra mı dirileceğiz de çıkacağız?
11-Ufalanmış bir kemik yığını haline geldikten sonra mı olacak bu iş?
12-Öyleyse derler, bu, pek ziyanlı bir dönüş.
13-Halbuki o, bir tek haykırış.
14-Derken onlar dümdüz bir yerde toplanırlar.
15-Gelmedi mi Musa'ya ait söz sana?
16-Hani Rabbi, kutlu Tuva vadisinde nida etmişti ona.
17-Git Firavun'a, şüphe yok ki o, azdı.
18-De ki: İster misin temizlenmeyi.
19-Ve sana Rabbinin yolunu göstereyim de korkasın, saygı duyasın?
20-Derken ona en büyük delili göstermişti.
21-Oysa yalanlamıştı, karşı gelmişti.
22-Sonra da geri dönmüştü de koşup gitmişti.
23-Derken halkı toplamıştı da bağırmıştı.
24-Ben, sizin en yüce Rabbinizim demişti.
25-Derken Allah onu, dünyada da, ahirette de azaplandırarak helak etmişti.
26-Şüphe yok ki bunda bir ibret var korkanlara.
27-Sizi yaratmak mı daha güç sizce, yoksa göğü yaratmak mı? Onu kurdu.
28-Tavanını yücelti, düzüp koştu.
29-Ve gecesini kararttı, kuşluk çağını meydana çıkarttı.
30-Ve yeryüzünü de bundan sonra yaydı, döşedi.
31-Oradan suyunu, otlağını çıkarıp meydana getirdi.
32-Ve dağlarını oturttu.
33-Sizin ve hayvanlarınızın faydası için.
34-Derken o pek büyük felaket gelip çatınca.
35-İnsan, o gün anlar, hatırlar neye çalıştığını.
36-Ve cehennem, belirtilir görene.
37-Artık kim azmışsa.
38-Dünya yaşayışını üstün tutmuşsa,
39-Artık cehennemdir onun yeriyurdu.
40-Ve ama kim, Rabbinin durağından korkup da nefsi, dileğinden çekmişse.
41-Şüphe yok ki cennettir onun yeriyurdu.
42-Senden sorarlar kıyameti, ne vakit kopacak?
43-Sen, onu ne bilirsin ki ne anlatacaksın?
44-Onun sonu, Rabbine aittir, o bilir.
45-Sen ancak, korkanı korkutansın.
46-Onu gördükleri gün, bir akşamcık yaşamışa dönerler, yahut da günün kuşluk çağı.